Ait Olunası Köprücük

Bir hiç uğruna savaştığım bu düzende kayboldum,

Yolumu bulmama engel artçı hislerim,

Yok hizasında geçen kaçamaklarım.

Sükseli güzler beklerdim ortasında yazın,

Boran oldu, çattı hayatıma mahvoldum.

Gözlerim dinlerdi yüzündeki yorgunluğu,

İçim sızlardı sen ağladığında.

Şimdilerde yalnızca soysuz bir kin kapladı ruhumu,

Boynuma düşen saçlarının gölgesine sığındım.

İçimi kemiren renkler cümbüştü benim,

Her an yaşlandığımı gösteren aynalarla.

Keklik bendim, acıkmış suyuna alemin,

Zer olurdu koynum, dinseydi eğer nüktelerim.

Aidiyetim ağırdı çok zaman önceleri,

Ahengini yitiren anıların ardında.

Kaçak hayatlar yaşadım sanırdım,

Pahası hafif nefesler verdim ana kucağında.

İzini kaydettiğim, hazların kölesi olmak uğruna verdiğim savaşların hepsi ve sen aynı yerdeydiniz oysa.

Oysa;

Yerin altı üstünden temiz olsa, nihayet sevebilirdim eskileri.

Bihaber naralarım senden öte, sen ile kavrulan.

Çığlıklar büyütürdüm, hiçken aşk, var etmekten yana.

Hayaller kurardım, hiçken dert, var etmekten yana.

Tanımı ruhsuz sözcüklerim, kurcalar ömrünü habersiz bana.

Sel olup gitse de yaşlarım, korkmazdım aklımı alanda.

Ayşe Kaya